การประยุกต์พระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นงานหัตถกรรมสาขาเครื่องเงินของจังหวัดเชียงใหม่

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย คือ ศึกษาบริบทและศักยภาพภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรมเครื่องเงินในจังหวัดเชียงใหม่ วิเคราะห์ความสอดคล้องปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรมเครื่องเงินในจังหวัดเชียงใหม่และเพื่อสืบทอดองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรมสาขาเครื่องเงินของจังหวัดเชียงใหม่ เพื่อเป็นการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ในระดับท้องถิ่นระดับชุมชน ระดับประเทศสู่สากลโดยได้ทำการศึกษาจากกลุ่มตัวอย่าง 10 กลุ่ม จาก 4 อำเภอได้แก่ อำเภอหางดง อำเภอสันทราย อำเภอสันกำแพง และอำเภอเมืองจังหวัดเชียงใหม่ ผลจากการวิจัยพบว่า (1)กลุ่มตัวอย่างทั้ง 10 กลุ่ม เป็นกลุ่มที่อาศัยอยู่ในเขตอำเภอเมืองคิดเป็นร้อยละ 90 และอาศัยอยู่ในอำเภอสันกำแพงคิดเป็นร้อยละ 10 วัตถุดิบและวัสดุอุปกรณ์ส่วนใหญ่มาจากในท้องถิ่นของจังหวัดเชียงใหม่คิดเป็นร้อยละ 40 จากแหล่งผลิตภายนอกชุมชนคิดเป็นร้อยละ 20 และรับมาจากผู้ว่าจ้างคิดเป็นร้อยละ 10 ส่วนในด้านการจ้างแรงงานมาจากแรงงานภายในครอบครัวคิดเป็นร้อยละ 90 สมาชิกภายในชุมชนคิดเป็นร้อยละ 30 และผู้ประกอบการเองคิดเป็นร้อยละ10 ผู้ประกอบการใช้สถานที่ของกลุ่มเป็นสถานที่ปฏิบัติงานคิดเป็นร้อยละ 50 รองลงมาเป็นการใช้สถานที่บ้านคิดเป็นร้อยละ 30 และสถานที่ผู้ว่าจ้างคิดเป็นร้อยละ 20 รูปแบบของผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่จะเป็นรูปแบบที่มีมาตั้งแต่ดั้งเดิมคิดเป็นร้อยละ70 ผู้ว่าจ้างออกแบบให้ผลิตโดยคิดเป็นร้อยละ 50 และในการออกแบบลวดลายเอง คิดเป็นร้อยละ 30 ผู้ประกอบการมีการประชาสัมพันธ์และช่องทางการจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์ผ่านงานแสดงสินค้า คิดเป็นร้อยละ 80 การใช้ร้านค้าของตนเองคิดเป็นร้อยละ 40และผ่านทางตลาดนัดหรือถนนคนเดิน คิดเป็นร้อยละ 30 สื่ออิเล็กทรอนิกส์ คิดเป็นร้อยละ 20 และใช้สื่อสิ่งพิมพ์ คิดเป็นร้อยละ 10 สำหรับการวิเคราะห์ตามหลักเกณฑ์ (SWOTAnalysis)ในการบริหารจัดการธุรกิจหัตถกรรมสาขาเครื่องเงินนั้น พบว่า จุดแข็งของผู้ประกอบการคือ ได้รับการถ่ายทอดความรู้ด้านเครื่องเงินมาจากบรรพบุรุษ ด้านราคาผลิตภัณฑ์มีความเหมาะสมกับท้องตลาด อีกทั้งผลิตภัณฑ์ได้รับการรับรองคุณภาพจากหน่วยงานทางภาครัฐ ส่วนปัญหาที่พบคือขาดบุคคลที่สืบทอดทางด้านการทำเครื่องเงิน ผู้ประกอบการบางรายขาดความรู้ความเข้าใจทางด้านตราสินค้าหรือบรรจุภัณฑ์ ไม่มีการส่งเสริมการขายและการตลาด อีกทั้งไม่สามารถควบคุมราคาของเม็ดเงินได้ (2)วิเคราะห์ความสอดคล้องปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นจากการอบรมให้ความรู้ด้านหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงพบว่า กลุ่มตัวอย่างทั้งหมดมีการนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้กับการดำเนินธุรกิจได้เป็นอย่างดีสร้างความเจริญเติบโตให้แก่ท้องถิ่น สร้างให้ชุมชนมีความเข้มแข็งต้านทานกระแสความเปลี่ยนแปลงของโลกภายนอกที่มีอยู่ตลอดเวลา และสร้างค่านิยมการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์และบริการของไทย ส่งผลให้การสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นงานหัตถกรรมเครื่องเงินของไทยยังคงอยู่สืบต่อไป (3)ด้านการสืบทอดองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นมีการเผยแพร่ด้วยการจัดนิทรรศการโดยเชิญสล่า หรือพ่อครูแม่ครูภูมิปัญญาท้องถิ่น มาสาธิตให้ความรู้และจำหน่ายผลิตภัณฑ์เพื่อช่วยเพิ่มรายได้ยังให้ความรู้ด้วยการเข้าร่วมกิจกรรมอบรมสัมมนาจากการจัดโดยคณะผู้วิจัยหรือประสานกลุ่มตัวอย่างให้เข้าร่วมอบรมสัมมนากับหน่วยงานภาครัฐและเอกชนจัดขึ้น ซึ่งสามารถนำองค์ความรู้ที่ได้รับมาปรับใช้กับธุรกิจของตนเองได้อย่างเหมาะสม ตลอดจนมีการประสานกับศูนย์ส่งเสริมการส่งออก หอการค้าและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ด้านการส่งออกเพื่อการจำหน่ายสินค้าไปยังต่างประเทศ โดยให้ผู้ประกอบการทั้งสองฝ่ายเจรจาด้านการค้าโดยตรงรวมทั้งได้จัดทำสื่อประชาสัมพันธ์ต่าง ๆ เช่นป้ายไวนิล สื่อสิ่งพิมพ์สื่ออิเล็กทรอนิกส์ ฯลฯ เพื่อเป็นฐานข้อมูลองค์ความรู้ให้กับผู้ที่สนใจและเพื่อเป็นการสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นงานหัตถกรรมเครื่องเงินในระดับท้องถิ่น ระดับประเทศสู่สากล